ONLINE

અચાનક મેસેજ ઉપર વાત કરતાં કરતાં મારા થી ના રહેવાયું અને મારી અકળાયેલી આંગળીયોએ એને પૂછી નાખ્યું “ તને કોઈ તકલીફ તો નથી ને ?”

મેસેજ સેન્ડ કરતાં ની સાથે ફરી વિચારો ની માયાજાળ ચાલવામાંડી પૂછ્યું કેમ ? સારું કર્યું ને? ખોટું કર્યું ? પણ આટલું પૂછવાથી શું  થઇ જવાનું છે. આની તો વળી શું આડ અસર થઇ શકે પણ મોટા ભાગે શબ્દો ની જ આડ અસર થતી હોય છે, અને એટલામાં ધ્યાન પડ્યું એ હવે ઓન લાઈન નોહતી. મારી નજર મારા છેલ્લા સવાલ ઉપર ચોંટી ગઈ “તને કોઈ તકલીફ તો નથી ને ?”

૮ વર્ષ ૬ મહિના અને ૧૨ દિવસ અને ૧૬ કલાક પછી અમે ફરી મળ્યા હતા, એક બીજા ના ફોન નબરતો હતા પણ અમે બેવ આ સમય દરમીયાન એક બીજા માટે મોબાઈલ માં સાચવી ને રાખેલા નામ માત્ર હતા . અમે છુટા પડયા એ પછી ફરી મળવાનો નિર્ણય અમારો નોહતો પણ ....ડેસ્ટીની .

એક કોમન ફ્રેન્ડ એ આપેલી પાર્ટીમાં અમને બેવ ને બોલાવામા આવ્યા હતા અને અમે બેવ ગયા પણ ખરા. એક બીજા ને જોઈ ને એક સેંકડ માટે સ્તબ્ધ થઇ ને અમે મળ્યા. ગુલઝાર સાહેબની એક પંક્તિ યાદ આવી ગઈ, કલ કા અખબાર થા , પઢ ભી લિયા રખ ભી દિયા. એ દિવસે સમજાયું કશું જ સુકાયું નોહ્તું બેવ બાજુ યાદો હજુ એટલી જ તાજી હતી. આંઠ વર્ષ ક્યાં ભુંસાઈ ગયા એ ખબર જ ના પડી , પાર્ટી ની અંદર જ અમારો એક જલસો શરુ થઇ ગયો હતો , એ જ પેહલા જેવો, એક બીજાથી સહેજ દૂર થઇએ અને આખો એને જ શોધ્યા કરે, અને મજા એ સ્માઈલ ની હતી જ્યારે એક બીજા ને શોધતી આખો સામ સામે અથડાઈ જતી..

પાર્ટી પતી ગઈ , બધા જ જતા રહ્યા હતા અમારા બેવ સિવાય, અમે બીજા બે કલાક બેઠા. એ જ બધી વાતો , એજ જુનો હું ને તદન નવી રેહતી એની વાતો . હું એ ૮ વર્ષ પેહલાના સમય ને એવો તે ચોટેલો હતો કે મને આ સમયે ૮ વર્ષ નો ગેપ ફીલ જ નોહ્તો થઇ રહ્યો અને એના જીવનમાં ૮ વર્ષ માં ઘણું બધું બની ગયુ હતું. એક સ્ત્રી જ જીવન ને ૯ મહિના બદલી નાખતા હોય છે આ તો ૮ વર્ષો નો લાંબો ગેપ હતો.

કદાચ આ મોબાઈલ ફોન બન્યા ના હોત ને તો અમારી વાર્તા અહિયા જ પતી ગઈ હોત. પણ કહ્યું હતું ને ડેસ્ટીની. એના ઘરે થી ફોન આવી ગયો હતો. કોઈ પણ ઉમરે ઘરે થી ફોન આવે ને એટલે જવું જ પડે.  

અમે છુટા પડ્યા.

ફરી થી એ ૮ વર્ષ પેહલાની સાંજ બેવની આંખ સામે આવી ગઈ. ફરી થી ક્યારે ના મળવાના હોઈએ એ રીતે અમે ભેટ્યા. ૮ વર્ષ પછી નો એનો પેહલો સ્પર્શ. પ્રોમીસ આપ્યું એક બીજા ને કે હવે મળતા જ રહીશું. પણ બેવના મન માં એક જ સવાલ હતો મળી શકીશું ?

ઘરે પાછા જતા ખુબ તકલીફ પડી, એનો ચેહરો આંખો સામેંથી ખાસતો જ નોહ્તો.

કોલેજમાં લોકો કેહતા કે આ તો મેડ ફોર ઈચ્ અધર છે , પણ આ બધી વાતો ક્યારે અધ્ધર જતી રહી ને કઈ ખબર જ ના પડી . સાચવવાનો સમય નીકળી ગયો અને પછી રહી ગયા એ થોડા ફોટા, અને અમુક ડઝન કાર્ડસ. બધા જ કાર્ડસ વાંચ્યા પછી મારાથી રેહાવાયું નહી અને એને મેસજ કર્યો , તરત જ આવેલા એના રીપ્લાય થી ખુશ થઇ ને મેં કેટલાય સપના ફરી થી જોઈ નાખ્યા.

મનમાં ઘણા બધા સવાલો અચાનકથી જાગ્યા હતા એ જ્યારે એને મળ્યો ત્યારે સુજ્યા પણ નોહતા. પણ અચાનક પર્સનલ વાતો પૂછવી મને યોગ્ય ના લાગી રેન્ડમ વાતો કરવા લાગ્યો.

અચાનક મેસજ ઉપર વાત કરતાં કરતાં મારા થી ના રહેવાયું અને મારી અકળાયેલી આંગળીયોએ એને પૂછી નાખ્યું “ તને કોઈ તકલીફ તો નથી ને ?”

મેસેજ સેન્ડ કરતાં ની સાથે ફરી વિચારો ની માયાજાળ ચાલવા માંડી પૂછ્યું કેમ ? સારું કર્યું ને ? ખોટું કર્યું ? પણ આટલું પૂછવાથી શું  થઇ જવાનું છે. આની તો વળી શું આડ અસર થઇ શકે પણ મોટા ભાગે શબ્દો ની જ આડ અસર થતી હોય છે અને એટલામાં ધ્યાન પડ્યું એ હવે ઓન લાઈન નોહતી , અને મારી નજર મારા છેલ્લા સવાલ ઉપર ચોંટી ગઈ “તને કોઈ તકલીફ તો નથી ને ?”

વિચારો ના ઘોડા દોડવા લાગ્યા સવાર પડી ગઈ હતી કદાચ એ સુઈ પણ ગઈ હોય , ગીલ્ટ ફીલ થયું કે મારા કારણે જાગી હશે અને સવારે કામ માં મોડું થશે હવે તો, થયું કે ફોન કરી ને જગાડી દઉં ? પણ આવા સમયે ફોન કરવો યોગ્ય રેહશે ,એટલામાં મારા ફોન માં મેસજ આવ્યો

“સોરી , મારા હસબન્ડ માટે ચા બનાવતી હતી. બોલ શું પૂછતો હતો ?”

એ હવે ઓનલાઈન હતી .........